آسمان گم در مه!مهربان بیش از حد!
ناگهان طولانی ! مکث سرکش ممتد!
نیستی ولی هستی ، مثل موج با ماهی
با تو اوج می گیرم ،‌مثل قایقی در مد
از چه می هراسانیم؟سرنوشت موج این است
تا به ساحلی دیگر ، بی قرار و بی مقصد
روزگار غمگینی است، بی بهانه می خندی
خنده ها ولی انگار از غمت نمی کاهد
داستان تکراری،صبح و ظهر و بعدازظهر
 آخرش چه خواهد شد؟هیچ کس نمی داند
چیزهایی از دیروز، جان سپرده بر دستت
خاطرات بی برگشت،رفت های بی آمد!!!

نوشته شده در شنبه 88/6/21ساعت 1:55 صبح توسط نازنین نظرات ( ) |